Binnenkort op deze site: het Waals Legioen (‘Légion Wallonie’)
Op zondag 22 juni 1941 om drie uur ’s morgens, zette zich na maandenlange voorbereiding een Duitse troepenmacht in beweging met als doel de Sovjet-Unie op de knieën te krijgen. De operatie, die de codenaam Unternehmen Barbarossa droeg, betekende meteen ook het einde van het Duits-Sovjet niet-aanvalsverdrag uit augustus 1939. De Préludes van Franz Liszt werden het kenwijsje waarmee het Oberkommando Der Wehrmacht de Duitse vorderingen aan het Oostfront omriep.
Voor Léon Degrelle bracht de Duitse inval in de Sovjet-Unie hem plotseling de mirakeluitkomst. Na zijn vooroorlogse verkiezingsnederlaag van 1939 beschouwden de Duitsers Degrelle en Rex immers als een onbetekenende politieke beweging, en bleven ze hem als ongebreideld ambitieus, onbetrouwbaar en wispelturig afwijzen. Nu zouden de Duitsers wel naar hem luisteren en hem niet meer met een kluitje in het riet sturen, zo dacht Degrelle. Door het behalen van militaire successen zou hij zich kunnen bewijzen en in de gunst van de bezetter komen te staan. Wat hij via politieke weg niet had kunnen bereiken, moest dan maar op het slagveld met de tol van het bloed worden verdiend. Wallonië had – aldus Degrelle – de plicht om de Duitsers bij deze kruistocht met het wapen in de hand bij te staan.
Binnenkort verschijnt op deze site een bijdrage over het Légion Wallonië en haar légionnairs, waaronder ook een betrekkelijk groot aantal vrijwilligers van Vlaamse afkomst.